Soms (of eigenlijk vaak) snap ik niks van dit land

Vandaag ook weer. Ik ben net terug van mijn stage. Ik had het echt superdruk vandaag en was dus druk aan het werk. Moest ik ineens vuilniszakken om computers gaan doen, want er kwamen mensen van de reinigingsdienst ofzo en dan kon alles nat worden, terwijl ze de voorgevel van het gebouw zouden schoonspuiten of iets. Ik dacht nog, nou oké, raar als dan alles nat wordt maar goed. Karen (mijn stagebegeleidster) had dus niet gezegd hoe laat ze dit zouden gaan doen. Dus om 14 u stonden dus ineens allemaal mannen met kapjes voor hun mond en spuitbus in de aanslag in mijn kamer. En maar spuiten, wat weet ik niet eens… Dus ik megasnel mijn spullen en laptop gepakt. En ik dacht nog dat ze de buitenkant van het gebouw gingen spuiten, omdat de nieuwe minister binnenkort langs komt. Maar goed, dat was dus het begin van mijn welverdiende (ja, heb echt hard gewerkt op mijn stage) weekend….
Op mijn stage heb ik vandaag echt gelachen. Ik heb samen met Karen een advertentie opgesteld. Echt dat gaat zo primitief eigenlijk. Gewoon in Word. Ik ken Word heel goed, maar af en toe, wordt ik gek van dat programma. Een afbeelding ging heel de tijd verplaatsen, echt zooo irritant. En een ander logo wilde maar niet omdraaien. Dus Karen en ik lachen, ze is maar zo naar de drukker gegaan, met het logo omgedraaid. Ze zei: ik ga wel even slijmen bij die mensen en vragen of ze hem om willen draaien.
Ik ben net even naar de stad geweest om touw voor mijn hangmat te kopen. Ja, mijn hangmat heb ik al een week of twee, maar touw dus nog niet. Ik ben echt bezig te integreren hier in Suriname, dat merk je wel… Dat gaat hier in de winkel dus zo apart, eerst vraag je om datgene wat je wil hebben bij een dame aan de balie. Dan geeft ze je een stukje papier mee, waar ze op schrijft wat je wil kopen en hoe duur het is. Dan ga je naar de kassa met dat stukje papier. Daar betaal je het. Een andere dame pakt het in voor je en stempelt je bonnetje af en de aankoop van een stuk touw is rond. Ja, de woorden: efficiënt werken dat kennen ze hier niet!!! Je wilt ook echt niet weten hoeveel personeel er in een klein winkeltje aanwezig is.
Wat ook grappig is, ze adverteren met stukken papier vaak op ramen: …is net uitgepakt, oftewel er is iets nieuws in de winkel.
Nou ik dit zo allemaal aan het typen ben, komt er me toch een regenbui uit de lucht vallen! Terwijl ik naar het busje liep, werd ik wederom gek. Om de 5 sec. (en dat is niet overdreven) roepen ze: taxi, taxi naar schiphol. Grrr, echt af en toe wordt je gek van die mensen, de viezigheid en de stank hier overal. En van de muggen ook trouwens. Ik heb hier elke minuut van de dag jeuk, heb het elke minuut van de dag warm (behalve op mijn stage, waar het met airco zo’n 15 graden is) en ik heb zo vaak trek hier. Ik eet hier 8 tot 10 boterhammen met chocoladepasta op een dag. Niet normaal hè, normaal at ik dat namelijk in 1 week nog maar amper. Maar ik weet niet wat het is, het is die warmte ofzo. Maar verder hoor je mij niet klagen hor, ik zie elke dag een blauwe lucht met palmbomen :D

Ik wilde eigenlijk niet naar het internetcafé vandaag, maar omdat ik dus op mijn stage niet meer naar school kon mailen, moest ik toch ff gaan. Dus next time (denk maandag) meer foto’s en verhalen!

Straks weer salsales :) En waarschijnlijk ga ik morgen een tocht maken per boot over de Suriname rivier en zondag ga ik een dagje weg. Waarschijnlijk naar de Jodensavanne, een indianendorp en zwemmen ergens.

Liefs San