En weer een paar frustraties verder...

Ik ben net terug van mijn stage. Echt een lange dag vandaag. Ik ben alweer toe aan weekend, en het is pas maandag...Ik heb heel hard gewerkt aan een onderzoeksopzet en eerst vonden ze het een super idee en ineens had de directeur vandaag zoiets van nee, we doen het toch maar niet. En toen hoorde ik ook nog eens dat het weekend de trip niet doorgaat naar Bakaaboto, waar ik met mijn stage heen zou gaan. Het is omdat er teveel malaria zou heersen en ze geen zin hebben om dure malariapillen te kopen. Morgen hoor ik of het definitief niet doorgaat, of er iets anders wordt geregeld.

Maar verder was mijn weekend weer leuk hoor :D. Vrijdagavond eerst salsales en weer veel bijgeleerd. S'avonds weer een avond (of ik kan wel zeggen een nacht) naar Touche geweest. Was weer supergezellig!!! Zaterdagochtend natuurlijk weer te moe om iets te gaan doen. Dus heb ik lekker gebakken ei op en daarna ff zwemmen. S'avonds zijn we gaan koken. En het was dus nog duurder als uit eten. We hebben lekkere unox soep met stokbrood en zelfgemaakte kruidenboter op! En nog een lekkere watermeloen, erg leuk zo met zijn allen eten. S'avonds vroeg naar bed, want zondag er is een keer vroeg uit, want het werd tijd voor mijn eerste tripje :D We zijn met busjes naar Blaka watra gegaan. En blaka watra, is zoals de naam het zegt, zwart water, een soort cola kleur. Heerlijk in de stroming gezeten! De weg erheen was super, zo overweldigende ervaring als je alleen maar natuur om je heen ziet! Wel zijn we over de bauxietwegen gegaan en daardoor werden we een beetje oranje. Onderweg kwamen we ook langs een stroming waar mensen in zwommen en daar was een bordje bijgeplaats: zwemmen voor menstruerende vrouwen op eigen risico, hahah. Dat is dus vanwege de piries (oftwel de pirana's). Die zitten hier overal heel veel en als je een open wond hebt, moet je uitkijken met zwemmen. Een jongen die ik ken, had vorige week in het binnenland al een pirana aan zijn teen hangen. Gelukkig zat er in Blaka watra niks. De terugweg dat was weer een verhaal apart. We moesten met een pond over om Blaka watra te bereiken. Nu wilde de pond ons dus niet meer terug brengen, omdat ze maar op een halve moter aan het varen waren. Op de heenweg wilden ze ons eigenlijk ook al niet brengen. Bijna leek het erop dat we aan de overkant moesten overnachten. Nou daar had dus niemand zin in. Vooral omdat het in dat gebied stikt van de slangen. Wij met een groep van ongeveer 40 Nederlandse staigaires en 10 Surinaamse studenten besloten om maar snel met onze tassen demonstratief toch de pond op te gaan en aan de overkant maar te kijken, ook al zouden we dan over zijn zonder busjes. Stonden we dan in de rimboe... Maar uiteindelijk was dat een goed idee geweest om mee over te varen. Want de zus van een pondbediende vond dat ze het niet konden maken om ons zonder busjes te laten staan daar. Dus zijn ze toch overgevaren voor onze busjes, tot onze opluchting. Vanaf het punt waar wij stonden was het namelijk nog zo'n 2/3 uur rijden naar Paramaribo en geen telefoonbereik, voor een eventuele taxi ofzo. Eenmaal in Parmaribo aangekomen bleek dat het superhard had geregend, de stad was weer eens op bepaalde delen ondergelopen. Eenmaal thuis lekker naar het Esso tankstation tegenover ons huis en ijs gehaald! Het oranje kreeg ik trouwens nauwelijks erafgewassen. Maar helemaal schoon ben ik denk ik pas weer na een aantal keer douchen in Nederland, begin April...

Nogmaals echt bedankt voor alle reacties, zo tof om te lezen dat jullie nog wel een beetje aan mij denken. Ik denk ook aan jullie hoor! Mis de C&A hoor op mijn zaterdag! Maar iedere zaterdag uitslapen is ook geen straf ;)

Tot snel!

Dikke knuffel San