Un weki no.

Hey allemaal,

Ben het weekend naar het binnenland geweest. We gingen met een aantal studenten en van twee van de studenten hun collega en haar twee kleine kindjes (Imer van 2 jaar en Imodi van 1 jaar). Ze zagen er schatig uit, maar konden ook echte deugnieten zijn.
Moest vrijdag meteen alweer vroeg opstaan (net zo vroeg als voor stage) om 7 uur was het vertrek namelijk. Na ongeveer 4 uur rijden kwamen we aan in Atjoni en vanaf daar zijn we per korjaal (een smalle houten boot) in ongeveer 1,5 uur naar Abenaston gevaren een bosnegerdorp, waar ze Saramakaans praten. Un weki no betekend goeiemorgen en dat is ook ongeveer het enige wat ik heb onthouden. Het is zo indrukwekkend om te zien hoe de mensen in het dorp leefden. Echt je verwacht niet dat mensen nog zo kunnen leven. Het dorp bestond uit hutjes gemaakt van hout en bladeren. In en om de rivier was het een drukte van gewelste. De mensen doen alles in de rivier: baden, zwemmen, vissen, de afwas en de kleding werd er gescrobt. Kindjes zwemmen naakt of met alleen een onderbroekje aan. Vrouwen gekleed in gekleurde ruiten doeken liepen met alles op hun hoofd, hele pannensetten zelfs. Echt superknap hoe ze dit alles over de gladde stenen naar beneden, naar de rivier dragen.Ik zag namelijk de rotsen bij aankomst en een van de eerste dingen die ik dacht was: wanneer zal ik daarvan afvallen...Nou ik heb dat dus uit kunnen stellen tot en met zaterdagochtend. Ik gleed toen over de gladde rotsen naar beneden, dus mijn voet is nogal dik en geschaafd (dus Tallie denk nu helemaal vaak aan je, nu ik ook al dagen mank loop). Vrijdags hebben we het gehele dorp bezocht, echt geweldig om te zien hoe ze daar leven. We hebben veel gezien en mochten ook meehelpen cassave te raspen.Het wordt daarna uitgehangen en dan gedroogt tot poeder om er dan cassave brood van te bakken. We zijn ook per korjaal naar het vakantie eiland Isadou gevaren, echt een gemaakt dorp voor de toeristen: netjes aangelegd, grasveldje, schone hutjes en compleet met een sanitairblok.
Vrijdagavond hebben we nog in de rivier gezwommen. Het zo'n prachtige gewaarwording, lig je dan in en rivier in het amazone gebied in nog lekker warm water naar de ontelbare sterren te kijken (heb zelfs nog een vallende ster gezien!). En om je heen een rust, het enige wat je hoort is de natuur: kikkers en soms nog een vogel. Daarna heb ik nog op de zwarte stenen gelegen, die gloeiend heet waren (zo heet dat je met blote voeten er liever niet op wilt staan).
Zaterdag hebben we voornamelijk gezwommen.En is mijn neus flink verbrand en de rest weer wat bruiner geworden :). En hebben we lekker met de kindjes gespeeld, die echte waterratjes zijn. Ineens speurtte iedereen uit het water. Wat bleek later dat er een jongen was overleden in Atjoni en die werd per korjaal naar zijn geboortedorp gebracht. Uit respect gaat dan iedereen uit het water, wanneer het lijk voorbij wordt gevaren. Dat is een van de regels, s avonds werden ons nog meer regels verteld. Echt zo leuk en interessant om wat van de cultuur van de bosnegers (marrons) te leren. In het dorp waren niet eens zoveel regels, omdat het een christelijk dorp is. In de andere dorpen werd namelijk wel met het lijk aangemeerd, waarna er 3 schoten klinken en iedereen naar de rivier komt om te kijken naar het lijk. Daarna wordt er gehuild en tot slot wordt er feest gevierd. Dit om te vieren dat hij uit zijn lijden is verlost en hij heeft geleefd.
Zaterdagavond was er eenprachtige zonsondergang te zien, iets wat niet duidelijk op foto vast viel te leggen.
Zondag zijn we nog langs een ander eilandje gevaren met een strandje! Waarna we onze terugreis naar Paramaribo vervolgden. Op de terugreis hadden we een lekke band (hoe kan het ook anders hier in Suriname ;) , maar die was binnen 15 min. gefixd.
Na drie dagen in een bosnegerdorp gewoond te hebben ben ik weer een ervaring rijker. En tevens een ruiten doek rijker, die kregen we toen we weg gingen.

Hoop dat het met jullie allemaal goed gaat daar in Nederland? Heb begrepen dat het kouder aan het worden is. Hier in Suriname is oktober de warmste maand en dat is ook echt zeker te merken, pffff.

Liefs San